Komin to pionowa konstrukcja, która wykorzystywana jest do odprowadzania spalin i innych gazów z pomieszczeń do atmosfery. Wewnątrz komina wytwarzane jest podciśnienie, które odpowiada za prawidłowy ciąg kominowy i doprowadzanie odpowiedniej ilości powietrza. Ciąg można wytworzyć również sztucznie za pomocą wentylatora podmuchowego lub wyciągowego. W przypadku paliw gazowych i płynnych mamy do czynienia z kominami spalinowymi, natomiast produkty spalania paliw stałych odprowadzane są przez kominy dymowe. Istnieją jeszcze kominy wentylacyjne nawiewne oraz wyciągowe.
Kominy mogą być wbudowane w wewnętrzną konstrukcję budynku. Współcześnie kominy wbudowane wykonywane są ze stali szlachetnej, dużo rzadziej z cegły. Kominy mogą być również wolnostojące i w takim przypadku budowane są z prefabrykowanych kształtek betonowych lub stalowych. Komin może być poprowadzony na zewnątrz budynku, lecz najczęściej stanowi zakończenie przewodów kominowych, rozprowadzonych w środku obiektu. Przewody kominowe w ścianie budynku to kanały kominowe. Ściana przewodu kominowego może być jednorodna lub składać się z kilku warstw. Przewód kominowy jest pionowy i wykonywany z materiału niepalnego. Element komina, który łączy urządzenie grzewcze z przewodem to czopuch. Natomiast rura, umożliwiająca stworzenie połączenia między czopuchem a urządzeniem grzewczym to króciec.
Część komina, wznosząca się ponad dachem wykańczana jest cegłą klinkierową i przesłaniana daszkiem z blachy lub betonu przy kominach murowanych. W kominach prefabrykowanych element ten wykańczany jest okładziną ceramiczną, blachą lub gontem bitumicznym. Natomiast wykończenie kominów stalowych może imitować cegłę klinkierowaną lub tynk, ale jego stosowanie nie jest konieczne. Na przewodach dymowych i spalinowych, usytuowanych w II i III strefie obciążenia wiatrem należy stosować nasady kominowe, pobudzające ciąg. U dołu komina powinien być ponad to zainstalowany zbiornik kondensatu wraz z odprowadzaniem skroplin. Poniżej miejsca podłączenia paleniska pozostawia się otwór rewizyjny czyli wyczystkę, zabezpieczoną drzwiczkami.
Wysokość komina powinna być tak dobrana, aby odpowiadać normom budowlanym i zapewniać efektywną pracę całego systemu. Przyjmuje się, że dla kotłów gazowych wynosi ona 4 metry, a dla kotłów opalanych olejem opałowym 5 metrów. Wysokość można zmniejszyć do 2 metrów w przypadku kotłów gazowych z palnikiem inżektorowym, których moc nie przekracza 35kW. Przewód kominowy powinien być pionowy. Dopuszczalne jest odchylenie nie większe niż 30 stopni, na odcinku nie dłuższym niż 2 metry. Komin musi zostać zlokalizowany w takim miejscu, aby jego odległość od nieosłoniętych i ławo zapalnych elementów konstrukcyjnych była nie mniejsza niż 30 cm oraz 15 cm od elementów tynkowanych. Komin na dachach płaskich powinien się znajdować minimum 60 cm nad poziomem kalenicy. Minimalna średnica komina to 14x14 cm, a przekrój przewodu powinien być kwadratowy lub prostokątny.Kominy wewnętrzne są najczęściej murowane z cegieł ceramicznych, silikatowych lub pustaków wentylacyjnych, natomiast kominy przyścienne i wolnostojące wykonuje się z elementów prefabrykowanych. Komin murowany musi posiadać fundament betonowy. Murowane kanały spalinowe należy wyposażyć we wkład kominowy. Kominy systemowe buduje się dużo szybciej, a w dodatku są rozwiązaniem ekonomicznym i uniwersalnym. Najczęściej składają się z ceramicznego kanału wewnętrznego i obudowy z betonowych pustaków. Alternatywą są kominy stalowe, posiadające wewnętrzną rurę ze stali kwasoodpornej. Nie wymagają one fundamentowania i mocuje się je do ściany za pomocą konsoli wsporczej i obejm zaciskowych. W kominach stalowych konieczne jest wykonanie izolacji i zabezpieczenie blachy przed korozją.
Pamiętajmy, że po zakończeniu budowy komina niezbędna jest kontrola kominiarska. Protokół wystawiany przez wykwalifikowanego kominiarza, potwierdzający prawidłowość wykonanej konstrukcji to dokument konieczny do zakończenia budowy. Odbiór techniczny komina to pierwsza, ale nie ostatnia wizyta kominiarza. Kontrola kominiarska powinna być przeprowadzana regularnie, co najmniej raz na rok.
