Komin jest niezbędnym elementem każdej instalacji grzewczej. Pozwala na odprowadzanie powstającego dymu lub spalin. Od jego sprawnego funkcjonowania zależy sprawność działania pieca lub kotła, a także zdrowie i życie użytkowników. Każdy komin powinien być poddawany okresowym przeglądom, niezależnie od swojego charakteru. Kominy dymowe wymagają jednak większej uwagi i regularnego korzystania z usług kominiarskich. Przyjrzyjmy się temu, z jakimi typami komina możemy mieć do czynienia i jaka jest ich specyfika.
Kominy różnią się od siebie ze względu na to, czy w swojej pracy korzystają z podciśnienia powstającego za sprawą ogrzanego strumienia gazów, czy też z nadciśnienia. Kominy podciśnieniowe wykorzystują naturalny ciąg kominowy. Ogrzane gazy powstające przy spalaniu unoszą się ku górze, ponieważ powietrze ogrzane ma mniejszą gęstość, niż powietrze zimne. Wskutek tego powstaje siła wypierająca. Kominy nadciśnieniowe funkcjonują dzięki wymuszonemu ruchowi powietrza. Spaliny są w nich wypychane na zewnątrz komina dzięki działaniu wentylatorów, które wtłaczają powietrze do przewodu kominowego.
Kominy różnią się również tym, czy na ich wewnętrznych ściankach zachodzi zjawisko kondensacji, czyli skraplania się spalin. Kominy, w których skropliny się osadzają to kominy mokre. Te instalacje, w których takie zjawisko nie zachodzi to kominy suche.
Kondensacja jest związana z temperaturą spalin. Im jest ona niższa, tym większe prawdopodobieństwo, że dojedzie do kondensacji. W związku z tym kominy pieców i kotłów opalanych paliwami stałymi, tj. węglem i różnymi rodzajami drewna, gdzie dym jest bardziej nagrzany, zwykle będą należały do suchych. Natomiast kominy urządzeń spalających gaz lub olej, w których temperatura spalin jest niska, będą zaliczane do mokrych.
Szczególnie duża ilość kondensatu powstaje w kominach, które obsługują instalacje z gazowymi kotłami kondensacyjnymi. Wszystkie kominy mokre powinny posiadać specjalne ujście kondensatu i umożliwiać jego odprowadzanie.
